تخم مرغ‌های شکسته شده «مکرون»

محمدناصر حق‌خواه | شهرآرانیوز؛ لبنان کشوری جدید در خاورمیانه و حاصل روزگاری است که فرانسه و انگلیس عثمانی بزرگ را بین خودشان تقسیم و هر کدام از کشور‌های آن منطقه را به کشوری زیر سلطه یکی از قدرت‌ها تبدیل کردند. قرعه لبنان هم به نام فرانسه افتاد. کشوری در حاشیه مدیترانه و با موقعیت جغرافیایی خوب و آب وهوای مساعد که همه ویژگی‌های یک مستعمره خوب را داشت! در این سال‌ها و با تحولات جدید، دیگر مناسبات سابق بر روابط کشور‌ها حاکم نیست، اما در هفته گذشته بلافاصله پس از انفجار در بیروت، امانوئل مکرون اولین رئیس دولت خارجی بود که خود را به لبنان رساند و در حاشیه همان حضور فیلمی در کنار همه فیلم‌های دیگر از او منتشر شد و بهانه نوشتن مطلبی شد که می‌خوانید.

---

بیشتر بخوانید: همه چیز درباره انفجار آخرالزمانی بندر بیروت لبنان | عروس آتش

پرتاب بعضی چیز‌ها به سمت آدم‌ها در کشور‌های عربی کاری به شدت توهین آمیز و تحقیرکننده است. یکی از مهم‌ترین و به یادماندنی‌ترین نمونه‌های آن پرتاب کفش خبرنگار عراقی به سمت جرج بوش در آخرین سفر او به عراق بود که نشانه‌ای از تحقیر و البته عمق نفرت او بود. حالا در حین بازدید مکرون از نقاط مختلف بیروت و ژست حضورش در بین مردم و حرف زدن با آدم‌های مختلف از نزدیک، در محیطی سرپوشیده، ناگهان یک تخم مرغ درست روی پیشانی او ترکید. در ابتدا محافظ‌ها به گمان حمله تروریستی دور او را گرفتند و بعد چند ثانیه که ماجرا مشخص شد، لبخندی تلخ روی صورت اطرافیان و احتمالا شیرین برای آدم‌های مخالف این حضور شکل گرفت.

 

جریان‌های داخلی لبنان آن قدر متلاطم است که اگر چه افرادی بودند که به سمت مکرون تخم مرغ پرتاب کردند، اما زمانی که رئیس جمهور فرانسه در جمع معترضان دولت لبنان حاضر شد، با جمعی رو‌به‌رو شد که در ادامه بهره برداری سیاسی برخی جریان‌های سیاسی در لبنان (نزدیک به عربستان سعودی و آمریکا) از انفجار بیروت، شعار «انقلاب» و «میشل عون تروریست» سر می‌دادند. مکرون در گفتگو با این افراد، گفت: «برای حمایت از نظام، کشور یا دولت به اینجا نیامده ام». او این را هم گفت که به دنبال پیمان سیاسی جدیدی در لبنان است و پیشنهاد خود را با رهبران لبنانی در میان می‌گذارد. رئیس جمهور فرانسه همچنین در ادامه صحبت هایش اعلام کرد که از «یک ابتکار سیاسی جدید در بعدازظهر امروز» پرده برداری خواهد کرد. در لبنان، اما در واکنش به اظهارات مداخله جویانه مکرون، اعتراضات بسیاری در فضای مجازی شکل گرفته است. در توئیتر، هشتگ «ماکِرون»، به معنی مکارها، درحال ترندشدن است.

اما چرا رئیس جمهور فرانسه باید به این سرعت و به عنوان اولین نفر از مقامات بلندپایه کشور‌های خارجی در لبنان حاضر شود و اصولا چرا باید مخالفان و موافقانی داشته باشد که یا دور او حلقه بزنند و صحبت کنند یا به سمتش تخم مرغ پرتاب کنند؟

در سطر‌های ابتدایی این مطلب از حضور سنتی و نفوذ قدیمی فرانسه در لبنان گفتیم. لبنان کشوری با قومیت‌ها و مذاهب گوناگون است که هماهنگ کردن همه نیرو‌ها در آن کاری سخت است و همواره محل نزاع‌های گوناگون و گاه جنگ‌های خیابانی در طول تاریخ نه چندان طولانی لبنان بوده است.

شکل تقسیم قدرت در لبنان به این صورت است که رئیس جمهور همیشه از بین مسیحی ها، نخست وزیر از بین سنی‌ها و رئیس‌مجلس از بین شیعیان انتخاب می‌شود؛ بنابراین طبق سنتی همیشگی رئیس جمهور نزدیک به فرانسوی‌ها و غرب، نخست وزیر نزدیک به عربستان سعودی و رئیس مجلس نزدیک به حزب ا... و ایران است. اما تحولات گذشته لبنان طور دیگری پیش رفته است که امانوئل‌مکرون را به عنوان رهبر یک کشور پرنفوذ به این واداشته است که شخصا به لبنان برود و خط ونشان‌هایی بکشد که معنای بی واسطه آن دخالت رسمی در امور داخلی یک کشور دیگر است. هر چند که خود مکرون هم دنبال واسطه نبوده و این بار حرفش را مستقیم زده است. دخالتی که این بار حمایت عربستان سعودی و کشور‌های غربی را هم داراست، اما مگر اتفاقات لبنان چه بوده که اوضاع را به اینجا رسانده است؟

در آخرین انتخابات چند ماه پیش لبنان، حزب ا... با به دست آوردن تعداد کرسی بالا از سمتی دست بالا را داشت و از سمت دیگر با ائتلاف با یک گروه از مسیحیان توانست نخست وزیری انتخاب کند که به سیاست‌های حزب ا... و ایران نزدیک باشد. این اتفاق باعث شد که به طور رسمی عربستان سعودی و فرانسه و دیگر کشور‌های غربی در مناسبات سیاسی لبنان دست‌بالا را از دست بدهند. آن‌ها وقتی نتوانستند در صندوق‌های رأی و با رایزنی سیاسی کار را پیش ببرند، با پررنگ کردن مشکلات اقتصادی لبنان برای براندازی دولت مستقر تلاش کردند که آن هم به نتیجه نرسید. حالا این بار در آخرین اقدام خود امانوئل مکرون شخصا به لبنان رفت و در خاک این کشور تهدید کرد که پیشنهادی دارای ضرب الاجل به دولت این کشور داده است و اگر تا سپتامبر امسال عملی نشود، شخصا به بیروت خواهد رفت و مسئولیت تغییرات را به عهده خواهد گرفت! این جمله به وضوح معنی دخالت در یک کشور دیگر و به حساب نیاوردن دولت مستقر را دارد، ولی با فراغ بال و راحت گفته شده است؛ زیرا فرانسوی‌ها هنوز هم خود را صاحب حق آب وگل در لبنان می‌دانند، هرچند به قیمت پرتاب شدن تخم مرغ به سمتشان!